Acının Resmini Yapan Ressam

Frida Kahlo

Muzaffer Özgüleş

Ünlü şair Nâzım Hikmet’in ressam Abidin Dino’ya seslenerek yazdığı şu dizeyi duymuşsunuzdur: “Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin?” Dino da Nâzım’a resimle değil, “Mutluluğun Resmi” adlı şiiriyle yanıt vermiş ve mutluluğun resminin tuvallere sığmayacağını anlatmaya çalışmış. Abidin Dino ile Nâzım Hikmet arasında bu şiir düellosu yaşanırken dünyanın öteki ucundaki bir ressam da mutluluğun değil, acının resmini yapıyordu. Sözünü ettiğimiz kişi, Meksikalı ünlü ressam Frida Kahlo’ydu.

Tam adı Magdalena Carmen Frida Kahlo y Calderón olan Frida, 1907’de Meksika’nın başkenti Mexico City’de doğdu. Altı yaşındayken geçirdiği çocuk felci (şimdi neyse ki aşısı var) nedeniyle bir bacağı engelli kaldı. Ama o bununla baş etmeyi bildi ve döneminin en iyi okuluna gitti. Orada sanata, edebiyata ve felsefeye yöneldi; geleceğin ünlü düşünür ve yazarlarıyla aynı sıralarda öğrenim gördü.

Ancak 18 yaşında okuldan eve dönerken bindiği otobüs bir tramvayla çarpışınca kaza geçirdi. Kazanın ardından birçok ameliyat oldu ve yaşamı boyunca bir korse takmak zorunda kaldı.

Frida kazadan bir ay sonra hastaneden taburcu edildi. Ancak uzun süre yürüyemedi. Ailesinin yüreklendirmesiyle resim yapmaya başladı. Annesi ve babası bunun, kızlarının yaşadığı zorlukları hafifletecek bir yol olacağını düşünmüştü. Yatarak resim yapabilmesi için yatağına bir düzenek kurdular. Tavana da Frida’nın kendisini görebileceği şekilde bir ayna yerleştirdiler. Gerçekten de Frida bu sayede sanatla yaşama tutundu.

Tavandaki aynada gördüğü yansımasına bakarak “Kadife Elbiseli Otoportre” adlı ilk otoportresini 1926’da yaptı. Uzun süre boyunca çok rahat hareket edemediği için bolca otoportre yaptı. 143 resim yapan Kahlo’nun bu eserlerinin 55 tanesini otoportreler oluşturuyor. Sürekli evcil hayvan besleyen Frida’nın onlarla ilgili de iki portresi bulunuyor: “Ben ve Papağanlarım” ile “Maymunlarla Otoportre”.

Batı Afrika ülkelerinden Togo ve Nijer’in pullarında, Frida’nın “Hayvanlı Otoportre” ve “Papağanlı Otoportre” gibi eserlerini görebilirsiniz.

Frida kazadan iki yıl sonra yeniden yürümeye başladı ama ağrıları devam etti. Genellikle yatarak ya da sandalyesinde oturarak resim yaptığı için kullandığı tuvaller de genellikle küçüktü. Bunun bir istisnası, “İki Frida” adlı 173 santimetre x 173 santimetre boyutlarındaki büyük, kare tabloydu.

Kahlo’nun İki Frida adlı tablosu ve ressamın tablosuyla birlikte bir fotoğrafı.
Görsel kaynağı: www.fridakahlo.org

Frida, döneminde “Meksikalı Michelangelo” diye bilinen ünlü ressam Diego Rivera ile 1929’da evlendi.

1943’te yeni bir sanat okulunda ders vermeye başlayan Frida, sağlık durumuna karşın, burada çalışmayı on yıl boyunca sürdürdü. İleriki yıllarda da sağlığı elverdikçe resim yaptı; Amerika ve Fransa’da sergiler açtı. Bu da ününün dünya çapına yayılmasını sağladı. Frida Kahlo, 13 Temmuz 1954’te hayata gözlerini yumdu. Geride bıraktığı son tablosu, “Yaşasın Yaşam” adlı bir natürmort (cansız doğa) idi.

Frida’nın ünü, asıl ölümünden sonra büyüdü. 1970’li yıllarda sanat tarihçileri Frida’nın sıra dışı yaşamını ve etkileyici resimlerini yeniden keşfedince ünü hızla arttı. Öyle ki 1990’lı yılların başında artık dünya çapında ünlü birkaç Meksikalıdan biriydi. 2002’de yaşamı “Frida” adlı bir filmle sinemaya da aktarıldı. Kısacası Frida, çektiği tüm acılara karşın, yılmayarak nasıl başarılı bir sanatçı olunacağını, bütün dünyaya gösterdi.

Acının Resmini Yapan Ressam

Frida Kahlo

Muzaffer Özgüleş

Muzaffer Özgüleş

Bu içerikler de ilginizi çekebilir

Beethoven

Beyaz Perdenin Süper Kahramanları

Bruegel’in Çocuk Oyunları Tablosu Sizi Oyuna Çağırıyor!

BÜLTEN ABONELİĞİ

MİNİ KUMBARA DERGİSİ