İnsanlar baykuşları ta eski zamanlardan beri bilgeliğin simgesi olarak görmüşlerdir. Olağanüstü görüş yetenekleriyle karanlıkta bile görebilen iri gözleri onlara bu ünü getirmiştir. Çünkü çoğu baykuş türü karanlıkta ya da çok az ışıkta avlanır. Bunun için gözlerinin ışık toplama ve işleme verimi yüksek olmalıdır. Bunun için de ilginç uyarlanmalar geliştirmişlerdir.

Birincisi, göz bebekleri büyüktür. Büyük gözbebeği büyük göz demektir. Büyük derken gerçekten kocaman gözlerden söz ediyoruz. O kadar kocaman ki bazı türlerde beden ağırlığının yüzde 5’ini gözler oluşturur. Göz bebeği ne kadar büyükse o kadar çok ışık göz merceğinden geçip ağtabakaya, yani gözdeki ışığa duyarlı hücrelerin bulunduğu dokuya düşer –kısacası iyi görmeyi sağlar.

İkincisi, baykuş gözünün ağtabakasında ışığa duyarlı çubuk hücrelerden çokça bulunur. En cılız ışığı bile çok iyi algılayan bu hücreler, renkleri algılamaz. Renge duyarlı koni hücreler baykuşların gözlerinde çok bulunmaz. Bu nedenle baykuşlar dünyayı siyah beyaz ya da çok az renkli görürler.

Üçüncüsü, baykuşların gözünde ayna benzeri ek bir hücre tabakası daha vardır. Ağtabakanın hemen altındaki bu tabakaya ışık çarptığında aynadaki gibi geri yansır. Böylece baykuşun algıladığı ışık miktarı iki katına çıkar. Aslında bu ışığın bir bölümü de baykuşun gözünden dışarı yansır. Bu nedenle geceleri gözüne ışık tutulunca gözleri parlar. Acaba başka hangi hayvanların gözünde bu özellik var dersiniz?